وشلـون أبقـوى  ودم فراقنـا يسـري
  بعروق الأيام  من كان الصدر  ( ديرة ) 
 
  لين أثقل الهـم كتفـي  وإنحنـا ظهـري
  ودنقّت  والبال  طـاح بكفـة الحيـرة 
 
  وماشفت . بعيونك النعّاس  مـن قـدري
  غير إني اللـي كِسـر خَاطـر مشاويـره 
 
  تذكر  قبل كم سنة يوم الجفـا يطـري !
  وتقول لي : بس عـاد  وفضهـا سيـرة 
 
  كنت إنت ؟ ولا أظن إني أنـا آهـذري ؟
  أو هو حلم  يشتكي من كِـذب تفسيـره 
 
  بالحالتين  الحبر جَف ْ بـورق عمـري
  ولا عاد ينفع نعيد اللـي قِضـى خيـره 
 
  يا أعز من بأتركه للبُعـد  وأستَـذري
  تحت ( إني الطهر  وإنه درب ما آسيره ) 
 
  خلاص  كل ٍ يدور له طريـق  أدري .!
  ما نيب أبشكي  جعـل بفراقنـا خيـرة ! 
 
  من كم سنة كنت أعز إحساس في صـدري
  واليوم دار الزمان  و ( فضهـا سيـرة )